Ես ձեզ ասում եմ
Ես ձեզ ասում եմ` կըգա Ոգու սով,
Եվ դուք կըքաղցեք ճոխ սեղանի մոտ,
Կընկնեք մուրալու հափրած որկորով`
Հըրեղեն խոսքի, վեհ խոսքի կարոտ:
Լրբենի ծաղրով արհամարհեցիք
Ոգու վառ զեղմունք — միտք ու երազանք,
Նյութի տաճարում արբած պարեցիք`
Մոռացած անմահ, անհունի տենչանք:
Դուք, որ հեգնեցիք ուժն ստեղծագործ`
Ձեր նյութի հանդեպ կըգա Ոգու սով.
Եվ մուրացկի պես փշրանքի համար
Ծարավ ու նոթի կանցնեք ծովե ծով…
Իմ կարծիքով հեղինակը ուզում է ասել, որ հարուստ մարդիկ այնքան են տարված իրենց հարստությամբ, որ աշխարհում բացի փողից, ուրիշ ոչինչ չեն նկատում: Նրանց համար ընկերություն, երազանք, արվեստ այդպիսի բաներ գոյություն չունեն: Նրանք ամբողջ օրը այնքան կնստեն իրենց պալատներում ճոխ սեղանների մոտ, այնքան կանտեսեն աղքատ տաղանդավոր մարդկանց, որ կմնան մենակ, չեն ունենա ոչ մի ընկեր: Նրանց հոգին կլինի դատար, կուզենա ընկերներ ունենալ, շրջապատված լինել մոտիկ մարդկանցով, բայց նրանց ուղեղը լրիվ ուրիշ բաների մասին կմտածի:Կգա մի օր, երբ մարդիկ ամեն ինչ փողով կգնեն, նույնիսկ ընկերությունը, հարազատությունը: Բայց այդպիսի մարդկանց Աստված միշտ կպատժի և նրանք ընդմիշտ մենակ կմնան իրենց հսկայական դղյակներում: Կեղծ ընկերությունը ոգին ջերմությամբ չի լցնում...
Write a comment