Մեր բակի մաքրման պատմությունը

Մեր բակը շատ մեծ է, բայց մեքենաների տերերը այն սարքել են ավտոկանգառ: Նրանք ուզում էին քանդել բակի աթոռները և կտրել ծառերը, որպեսզի այդ տեղերում իրենց համար ավտոտնակ կառուցեյին: Շենքի բոլոր բնակիչները դեմ եղան դրան և չթողեցին, որպեսզի նրանք կտրեն ծառերը: Այդ պատճառով ավտոտնակ կառուցել ցանկացող մարդիկ աղտոտեցին բնությունը, քանդեցին նստարանները , որպես մնացածներին վատություն: Այդ օրվանից ոչ ոք մեր բակ չէր այցելում, ոչ ոք բույսերին չէր խնամում և բույսերը չորացան, թառամեցին: Մեր բակը դառավ աղտոտված ավտոկանգառ: Անցավ երկար ժամանակ: Աշուն էր: Հանկարծ ուժեղ քամի բարձրացավ: Քամին շենքի բնակիչների լվացքը պոկեց և քշեց տարավ: Շատերինը անհայտ կորան, իսկ շատերի լվացքը մնացել էր այն միակ չորացած ծառի վրա, որը այդպես էլ չկտրեցին: Այդ օրվանից մեր շենքի բնակիչները որոշեցին ծառեր տնկել, որպեսզի մաքուր օդ լինի և իրենց լվացքը քամին չտանի: Մենք կազմակերպեցին շաբաթօրյակ: Ամեն մեկը պարտադր մի բույս պետք է տնկեր և առնվազն շաբաթը մեկ անգամ պետք է ջրեր: Այդպես էլ եղավ: Հիշում եմ այդ օրը, բոլորը ջանասիրաբար աշխատում էին: Նույնիսկ մեքենաների վարորդներն էլ էին աշխատում:

Հիմա մեր բակը դարձել է հիանալի այգի: Այնտեղ նույնիսկ խաղահրապարակ կա: Այգու մեջտեղում կան հիանալի ծաղիկներ: Ոչ ոք չի համարձակվում ձեռք տալ մեր բակին, իսկ ով էլ համարձակվում է, վերջը լավ չի լինում:

Write a comment

Comments: 0